“Toen ik 12,5 jaar geleden op Westplaat begeleid ging wonen, was dat voor het eerst”, vertelt Wim Snijder. “Het is buitengewoon! De sfeer tussen de bewoners is prima en ook over de begeleiding ben ik erg te spreken. Wat mij betreft alleen maar lof.”
Woonvoorziening Westplaat in Sommelsdijk viert dit jaar haar 12,5-jarig bestaan. Als je al zoveel jaar in hetzelfde appartement woont, is het wel eens nodig om onderhoud uit te voeren. Op de kamer van Leo van Bergen is de verf dan ook net droog. “Een paar weken geleden heb ik samen met m’n broer de muren opnieuw geverfd”, vertelt hij. “Ik woon hier al vanaf het moment dat Westplaat openging. In januari 2007 was dat. Ik woon niet alleen op Westplaat, maar werk hier sinds een jaar of vijf ook. Als assistent-huismeester voer ik vijf ochtenden per week allerlei klusjes uit, zodat het hier netjes blijft. Ik ruim de vaatwasser in de gezamenlijke keuken uit, maak de tafels schoon, zet koffie voor de dagbesteding, boen de vloer en breng het vuilnis weg. Leuk werk!”
Wennen
Corien Wielaard had een moeizame start toen ze 12,5 jaar geleden aan de Antoon Coolenstraat kwam wonen. “Ik was in de dertig toen ik op mezelf ging wonen”, blikt ze terug. “Voor die tijd woonde ik bij mijn moeder. Door haar verslechterende gezondheid kon dat niet meer, waardoor ik uit moest kijken naar woonruimte voor mezelf. Binnen drie maanden had ik dit appartement op Westplaat gevonden. Het was een hele stap en ik moest erg wennen aan de nieuwe situatie. Je moet zelf je boeltje bijhouden en je zit hier veel op je eigen kamer. Voorheen had ik altijd mensen om me heen. Gelukkig zorgt mijn parkiet Buddy voor wat leven in de brouwerij. Als ‘tie met z’n snavel tegen de speeltjes in de kooi tikt, geeft dat een vrolijk geluid. Ik haal ‘m wel eens uit zijn kooi, maar het is dan lastig om hem weer te pakken te krijgen.”
Positief
Wie op de gang van de tweede etage loopt, heeft grote kans muziek uit de kamer van Wim Snijder te horen. “Ik luister vaak naar een muziekje”, knikt hij lachend. “Vooral klassieke muziek, gospel en opwekkingsliederen vind ik erg mooi. Ik heb een heleboel dvd’s van André Rieu. Die kijk ik regelmatig, samen met mijn buurvrouw van de andere kant van de gang, Sjaan Hages.
’s Zondags als ik uit kerk kom, vind ik het leuk om naar een uitzending van Nederland Zingt te kijken.” Wim is erg te spreken over de woonvoorziening. “Ik ben heel positief”, vertelt hij enthousiast. “De begeleiding is erg aardig, ik mag ze allemaal graag. Omdat ik mijn handen niet zo goed kan gebruiken, is zelf koken lastig. Ik eet daarom altijd mee op de groep. ’s Avonds om half 8 drinken we samen een kopje koffie. Er is altijd wel iets waarover we gezellig kunnen kletsen.”
Vertier
De bewoners gaan regelmatig met elkaar op stap. “Het is super handig dat we zo dichtbij het centrum van Middelharnis wonen”, vindt Leo. “Voorheen woonde ik in Achthuizen, toen moest je overal naartoe rijden. In Middelharnis is genoeg vertier. Samen met enkele bewoners pak ik regelmatig een terrasje. En we gaan altijd naar de jaarlijkse braderie. Jammer dat we die dit jaar moeten missen.” Corien is liever op zichzelf en is vaak op haar kamer te vinden. “Ik woon hier meer ambulant, dan dat ik constante begeleiding krijg”, legt ze uit. “Ik ben vaak creatief bezig: breien, haken en diamond painting doe ik graag. Je wordt er rustig van, het werkt heel ontspannend.”
Feest
Het geplande feestje om het 12,5-jarig bestaan te vieren, kon afgelopen juni helaas niet doorgaan. De bewoners hebben goede hoop dat ze later dit jaar, of desnoods in 2021, alsnog bij de feestelijke mijlpaal stil kunnen staan. Leo: “We willen een verkoping met gebak en leuke spulletjes houden. Dat is leuk voor de mensen uit de buurt; kunnen zij ook eens bij ons binnenkijken.” Ook Corien ziet uit naar het feestje: “Ik heb cupcakes voor de verkoping gehaakt. Het zou zonde van al het werk zijn als we ze niet kunnen verkopen. Hopelijk valt er snel iets te organiseren!”