“Ik ben steengoed in tekenen en doe het echt heel graag. Opa Grinwis was een kunstenaar en mijn moeder houdt ook van tekenen”, vertelt Cornelis Grinwis. “Het zit dus in de familie.” In januari verruilt hij zijn ouderlijk huis in Ouddorp voor woonlocatie De Vyver. “Ik kan me er nog niks bij voorstellen hoe het zal zijn”, geeft zijn moeder Klazien Grinwis aan. “Cornelis zit hier altijd aan tafel te tekenen of in boeken te neuzen; hij verveelt zich nooit. Het zal wel even wennen zijn als hij hier niet meer woont.”
Vanuit zijn nieuwe appartement aan de Vliedberglaan in Ouddorp heeft Cornelis zicht op de brandweergarage. “Als de brandweer uitrukt sta ik eerste rang”, vertelt hij. “Op mijn kamer heb ik een vitrine met brandweerauto’s. Natuurlijk verhuizen die ook mee, want ik bekijk ze graag.” De belevenissen in De Vyver zullen vast weer de nodige inspiratie om te tekenen opleveren. “Kijk, ik ben nu de cavalerie die op Prinsjesdag door Den Haag rijdt, aan het tekenen”, wijst hij. “Eerst zoek ik foto’s in een boek of tijdschrift op. Als ik alle details goed heb bekeken, maak ik er een tekening van. Ook op mijn werk bij Serviceteam De Driehoek in Middelharnis ben ik graag creatief bezig. Ik word elke dag vanuit Ouddorp opgehaald en op het werk in Middelharnis gebracht. Ik help op het Albeda College en de Bosseschool met de catering en doe allerlei werkzaamheden. We delen koffie rond en maken de keukens schoon. De broodjes uit de kantine die overblijven gaan in een papieren zak, zodat kinderen ze mee kunnen nemen. Ik versier die zakken, dat vinden ze leuk. Een paddenstoel in de herfst, een sneeuwpop in de winter of een zonnige tekening in de zomer. Ik verzin altijd wel iets leuks!”
De meubels voor het nieuwe appartement zijn allemaal al aangeschaft. “Als salontafel krijg ik een oude legerkist met wieltjes eronder”, vertelt Cornelis trots. “We hebben ook een leren bank met stoeltjes in dezelfde warme herfsttint gekocht. Het wordt vast heel mooi!” De ouders van Cornelis zijn blij dat hun zoon in Ouddorp blijft wonen. “We zijn erg dankbaar dat Cornelis op ons eigen dorp kan blijven waar zijn broer en familie wonen”, vertelt zijn vader Wim Grinwis. “Er hebben al zoveel mensen gezegd dat ze eens langs komen. We kunnen wel een rooster maken!”, lacht Klazien.
Om aan zijn nieuwe huis te wennen slaapt Cornelis deze maand alvast een paar keer in De Vyver. Na de feestdagen verhuist hij voorgoed. “Ik zie er wel een beetje tegenop”, vertelt hij eerlijk. “Het is toch een hele verandering. Maar ik ben erg blij met m’n nieuwe appartement. Daar mogen we God voor danken.”