Een vroege vogel is vrijwilliger Leo Benedict uit Hellevoetsluis altijd al geweest. Die eigenschap komt hem als vrijwillige chauffeur bij Sjaloom Zorg goed van pas. “De ochtendritten vind ik het leukste om te doen”, vertelt hij. “Ik sta om een uur of zes op en ga na zeven uur de deur uit, zodat ik op tijd bij de cliënten ben. Ik vind het fantastisch dat ik op mijn leeftijd nog zelf achter het stuur kan zitten, in plaats van gereden te worden!”
Leo behandelt de cliënten die hij van A naar B brengt als zijn klanten. “Ik doe dit werk voor hen”, legt hij uit. “Als zij prettig en comfortabel in de bus zitten, ben ik blij. Toen ik 21 jaar oud was, heb ik mijn autorijbewijs gehaald en op mijn zestigste m’n groot rijbewijs. Mijn rij-instructeur voor de toerbus zei altijd dat ik zo rustig en vloeiend moet rijden, zodat er nog geen druppel uit een glaasje wijn zou vliegen. Daar moet ik nog vaak aan denken als ik op een rotonde afrijd. Ik heb gemerkt dat de cliënten het prettig vinden als ik het busje uit laten rollen, in plaats van hard te remmen. Dat doe ik dan ook graag: ik doe er de cliënten een plezier mee en het scheelt maar een paar seconden extra reistijd.”
Wakker worden!
De vrijwilliger is meerdere keren per week achter het stuur te vinden. ’s Ochtends haalt hij cliënten op en brengt ze naar het werk of de dagbesteding. Afhankelijk van de planning brengt hij ze ’s middags weer netjes thuis. “De ochtendrit is altijd de rustigste. Iedereen moet dan nog een beetje wakker worden”, lacht hij. “Ik doe dit werk nu zo’n anderhalf jaar, dus op den duur ken ik mijn passagiers wel en weet wat hun voorkeuren zijn. Af en toe komt het wel eens voor dat cliënten zich verslapen en dat ik ze uit bed moet bellen. Ik kan wel even wachten, maar als het te lang duurt rijd ik door, want anders loopt de planning in de soep.”
Belevenissen
Autorijden is iets dat Leo altijd al graag heeft gedaan. “Als je maar een doel hebt, dan is het heerlijk om achter het stuur te zitten. Ik ben altijd ondernemer geweest en ben korte nachten wel gewend. Vroeg opstaan vind ik dan ook geen probleem. Als het nodig is doe ik ’s middags of ’s avonds na het eten een dutje.” Naast zijn chauffeurswerk voor Sjaloom Zorg rijdt Leo ook nog voor andere (vrijwilligers)organisaties. “Stel dat ik nou heel de dag thuis zou zitten, dan maak je niks mee. Nu kom ik elke dag met verhalen thuis. Je staat middenin de wereld en maakt dingen mee. Daar krijg ik echt energie van. Bovendien vind ik het werk dat Sjaloom Zorg doet enorm mooi. De vriendelijke en betrokken manier waarop de medewerkers met cliënten omgaan, raakt mij. Soms gaat dat met een lach, soms met een traan. Het is een verademing in onze verharde maatschappij. Ik vind het bijzonder dat ik daar mijn steentje aan mag bijdragen.”
Verrijking
Leo raadt iedereen aan om vrijwilligerswerk te doen. “Het is een verrijking voor je leven. Cliënten zijn afhankelijk van een ander om van A naar B te komen. Door dit werk maak je heel direct een impact op hun leven. Natuurlijk zijn er wel eens dagen dat iemand de bokkenpruik op heeft, maar door een praatje en een grapje is dat meestal zo over. Het zou mooi zijn als er nog wat extra chauffeurs beschikbaar zouden zijn. Vooral in de vakantietijd is het puzzelen om de planning rond te krijgen. Wat extra handjes erbij zou het allemaal wat makkelijker maken.”