Om onze vaste pool van vrijwilligers te ontlasten, zoeken wij extra vrijwillige chauffeurs voor de eilanden Tholen en Goeree-Overflakkee. Heeft u een rijbewijs en vindt u het fijn om iets te kunnen betekenen voor onze cliënten? Neem dan contact op met vrijwilligers-coördinator Lizette Kersbergen via T. 0187-609400.
Een vaste pool van vrijwillige chauffeurs zorgt ervoor dat tientallen cliënten ‘s ochtends van hun thuisadres naar de dagbesteding worden gebracht en ‘s middags weer thuiskomen. Chauffeur Will van Iwaarden zit twee dagen in de week achter het stuur. “Ik vind het heel leuk om te doen. Autorijden vind ik heerlijk, dat is altijd al zo geweest. Het is voor mij een stukje ontspanning.”
Last van stress heeft Will bij het uitvoeren van haar ritjes op het eiland Tholen niet snel. Zelfs niet als haar busje vol cliënten zit. “Een wat grotere auto ben ik wel gewend”, vertelt ze. “Inparkeren of keren in een doodlopend straatje; daar word ik niet zenuwachtig van. Ik heb een NAH (niet aangeboren hersenletsel), dus dat zou je bij mij misschien juist wel verwachten. Maar nee, ik heb daar geen problemen mee. Autorijden geeft mij een gevoel van vrijheid. Ik ben heel blij dat ik dat nog kan doen.”
Hoewel Will geen achtergrond in de zorg heeft, is het werken met cliënten niet helemaal nieuw voor haar. “Mijn zus heeft in de zorg met mensen met een beperking gewerkt. Ik ben wel eens met haar meegegaan om te helpen bij activiteiten. M’n vader was bestuurslid van een zorginstelling in Sint-Annaland. Als kind krijg je daar toch wel iets van mee. Het leuke van cliënten vind ik dat ze zo eerlijk zijn. Ze zeggen waar het op staat. Of het nou iets leuks is wat ze je willen vertellen of als ze ergens mee zitten. Soms zijn cliënten wel eens wat minder vrolijk. Ook geen probleem; er met elkaar onderweg over praten helpt. Je merkt dat er dan een vertrouwensband groeit. Op die manier kunnen we dat negatieve omzetten in iets positiefs.”
Will rijdt twee dagen in de week als vrijwillige chauffeur. “‘s Ochtends pik ik de cliënten thuis op en zet ze af bij de dagbesteding. Een andere vrijwilliger haalt ze aan het eind van de middag weer op en brengt ze netjes thuis”, legt ze uit. “De begeleiding stuurt elke week een planning, zodat ik weet wie ik op moet halen. Vaak sturen ze kort van tevoren een reminder. Dan weten ze zeker dat ik het niet vergeet.” Will is met één rit zo’n anderhalf uur zoet. Daarna komt ze even op adem in de kantine van Perk & Bos in Poortvliet; het eindpunt van haar route. “Eén van de cliënten zet altijd een bakje koffie voor me. Daar heeft hij het in de bus al over. Die dankbaarheid die je terugkrijgt; daar doe ik het voor.”